(Babala: Huwag babasahin ang sanaysay na ito kung wala kang pasensiya sa sentimyento. Kung may katiting na pasensya ka, sana intindihin mo na lang na "hingahan ng himutok" section ito. Salamat.)
Eto lang ako.
Isang simpleng tao na ordinaryo at payak ang kinalakihang buhay. Isang simpleng taong nangahas abutin ang isang katulad mo. Nasa iyo na ang lahat: marangya at maalwang buhay, may itsura ka at mataas ang estado mo sa buhay. Sa totoo nga, kahit sinong babae ay mahuhumaling sa 'yo at papayag agad silang maging alipin at sunud-sunuran sa 'yo ng walang duda. Kung tutuusin nga, para akong langgam na nangangarap abutin ang buwan. Ganyan kalayo ang agwat ng mga mundong ginagalawan natin.
Ganyan ako hindi ka-bagay sa iyo.
Kung magkakaroon kaya ng kakarampot na posibilidad na magtagpo tayo, mapapansin mo kaya ako? Matututunan mo kaya akong mahalin kahit wala akong karangyaan at kasikatang meron ka? Kahit wala ako sa kalingkingan ng mga babaeng nakapalibot sa 'yo?
Kahit eto lang ako?
Kung ako ang tatanungin, kahit ga-butil na pag-asang ibibigay sa atin, siguradong kukunin ko. Dahil kahit ganito lang ako, mamahalin kita kahit mawala ang lahat sa yo. O kahit mawala man ang kung ano mang natitirang kayamanan na meron ako.
Basta nandito ka lang kasama ko.
Basta alam kong nandyan ka at alam kong mahal mo rin ako.
Kahit ganito lang ako.
pinoyblogosphere
pinoy blogosphere
philippineblogosphere
philippine blogosphere
